بند قیصر یا پل شادروان شوشتر مربوط به دوران ساسانی است . پل شادروان شوشتر قدیمی ترین پل جهان میباشد که دارای 44 دهنه بوده و حدود 50 درصد آن بازسازی شده است . به موجب روایات شرقی شاپور یکم شاهنشاه ساسانی پس از اسارت والریانوس امپراتور روم او را مجبور کرد که در ساختمان سد نزدیک به شوشتر کار کند . این سد 1500 قدم طول داشت و هنوز هم برای برگرداندن آب کارون به مزارع بکار می‌رود . 

احتمال قوی می رود که شاهنشاه ایران اسیران رومی را در ناحیهٔ گندی شاپور و شوشتر مستقر کرده باشد . ایرانیان مهارت رومیان را در فنون بسیار اهمیت می‌دادند و بلاشک هم سد و پل بزرگ شوشتر عمل مهندسین رومی است . این پل - بند به همراه 15 اثر تاریخی آبی دیگر شوشتر بصورت یکجا در نشست سالانه کمیته میراث جهانی یونسکو در 26 ژوئن 2009 ( ۵ تیرماه 1388 ) در شهر سویل اسپانیا ، با احراز معیارهای 1 ، 2 و ۵ با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره 1315 به ثبت رسید .